Au; zere poot!

Gisteravond had ik weer een huiluurtje. Plotseling was ik in de gang. Hoe die deur open is gegaan is ons allemaal nog een raadsel. Mijn baasjes denken dat ik ben begonnen de trap op te klimmen en daarvan af ben gevallen. Maar ze verstaan mij niet zo goed dus ik kan 't ze niet vertellen. In iedere geval was 's morgens de deur naar de gang open en had ik 'n zere rechterachterpoot. Ik wilde ook niet mee een blokje om. Ik ging kleine stapjes vooruit en telkens even zitten. In 't gras ging ik eerst ook zittend plassen. Laura deed de riem los en liep even door, dus ging ik achter haar aan op drie pootjes. Daar schrok ze wel van.
We gingen van 't gras naar de struikjes, maar daar wilde ik niet in. Daarna gingen we snel weer naar huis. Ik had wel zin in eten, dat had ik weer snel op. Toen stond ik ook af en toe weer op m'n pootje, maar ze konden wel zien dat ik er last van had. Toen iedereen weg was, Thony naar 't werk, de kinderen en Laura naar school, had ik bij terugkomst van Laura een verrassing klaarliggen: een klein drolletje. Ze bleef me mee naar buiten nemen, maar ik wilde eigenlijk niet.
Daarna liet ze me weer even alleen (om Hessel naar de dokter te brengen omdat de hechtingen er uit mochten). Ik piepte wel bij 't weggaan, net als vanmorgen, maar bij 't terugkomen was ik stil :)
't Lopen ging wel telkens wat beter, tussen de middag liep ik er al weer voorzichtig op, maar voor de zekerheid wilde Laura toch even bij de dierenarts langs. 's Middags was er spreekuur tussen 2 en 3 uur. Marianne bracht ons gelijk om 2 uur heen. Er waren maar vier mensen voor ons (die allemaal "oeh"-den en "ah"-den, maar we waren om kwart voor drie pas aan de beurt.
De dierenarts was niet onder de indruk van mijn gepiep, terwijl ik toch serieus gepiep liet horen, maar dat deed ik ook als hij aan m'n goeie poot kwam, dus hij maakte er niet zoveel van. Alleen als hij aan 't onderste gedeelte van de poot kwam piepte ik nog wat extra, dus waarschijnlijk deed 't wel zeer, maar er was niets gebroken anders stond ik er niet af en toe op. Kleine blokjes om was wel goed, zei hij. Ik mocht bepalen hoe ver deze en de volgende dag. Dan moest het wel weer over zijn, en als dat niet zo was mochten we weer komen.
Ik kreeg ook nog m'n inentingen en iets tegen kennelhoest en 'n wormenkuurtje, dus 't bezoekje was niet helemaal voor niets :)
Ik was 's middags heel erg moe. 't Was me 't dagje wel!